- дудмон
- [دودمان]кит. хонадон, хонавода; авлод, оила; қабила
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
дуда — I [دوده] моддаи сиёҳе, ки дар натиҷаи муддати зиёд дуд кардан дар мӯрӣ, таги дег ва ғ. пайдо мешавад, сиёҳӣ II [دوده] ниг. дудмон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мон — I [مان] асоси замони ҳозира ва феъли фармоиш аз мондан; ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънои мондан: алавмон; созандаи исми масдар: дудмон, сохтмон; сифатсоз: шодмон ва ғ. II [مان] кит. хона, ҷои истиқомат, хонумон, хона ва асбобу… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳамгавҳар — [هم گوهر] ҳамзод, ҳамавлод, аз як дудмон, дорои як оин; ҳамасл, ҳамзот, ҳамнажод … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ